原文及拼音：噫吁嚱，危乎高哉!蜀道之难，难于上青天!(yīxūxì，wēi hūgāo zāi!shǔdào zhīnán，nán yúshàng qīng tiān!)蚕丛及鱼凫，开国何茫然!尔来四万八千岁，不与秦塞通人烟。西当太白有鸟道，可以横绝峨眉巅。地崩山摧壮士死，然后天梯石栈相钩连。
(cán cóng jíyúfú，kāi guóhémáng rán!ěr lái sìwàn bāqiān suì，bùyǔqín sài tōng rén yān。xīdāng tài bái yǒu niǎo dào，kěyǐhéng juééméi diān。dìbēng shān cuīzhuàng shìsǐ，rán hòu tiān tīshízhàn xiāng gōu lián。)
上有六龙回日之高标，下有冲波逆折之回川。黄鹤之飞尚不得过，猿猱欲度愁攀援。青泥何盘盘，百步九折萦岩峦。扪参历井仰胁息，以手抚膺坐长叹。
(shàng yǒu liùlóng huírìzhīgāo biāo，xiàyǒu chōng bōnìzhézhīhuíchuān。huáng hèzhīfēi shàng bùdéguò，yuán náo yùdùchóu pān yuán。qīng níhépán pán，bǎi bùjiǔzhéyíng yán luán。mén shēn lìjǐng yǎng xiéxī，yǐshǒu fǔyīng zuòcháng tàn。)
问君西游何时还?畏途巉岩不可攀。但见悲鸟号古木，雄飞雌从绕林间。又闻子规啼夜月，愁空山。蜀道之难，难于上青天，使人听此凋朱颜。
(wèn jūn xīyóu héshíhuán?wèi túchán yán bùkěpān。dàn jiàn bēi niǎo háo gǔmù，xióng fēi cícóng rào lín jiān。yòu wén zǐguītíyèyuè，chóu kōng shān。shǔdào zhīnán，nán yúshàng qīng tiān，shǐrén tīng cǐdiāo zhūyán。)
连峰去天不盈尺，枯松倒挂倚绝壁。飞湍瀑流争喧豗，砯崖转石万壑雷。其险也如此，嗟尔远道之人胡为乎来哉!
(lián fēng qùtiān bùyíng chǐ，kūsōng dào guàyǐjuébì。fēi tuān pùliúzhēng xuān huī，pīng yázhuǎn shíwàn hèléi。qíxiǎn yěrúcǐ，jiēěr yuǎn dào zhīrén húwéi hūlái zāi!)
剑阁峥嵘而崔嵬，一夫当关，万夫莫开。所守或匪亲，化为狼与豺。朝避猛虎，夕避长蛇;磨牙吮血，杀人如麻。锦城虽云乐，不如早还家。蜀道之难，难于上青天，侧身西望长咨嗟!
(jiàn gézhēng róngér cuīwéi，yīfūdāng guān，wàn fūmòkāi。suǒshǒu huòfēi qīn，huàwéi láng yǔchái。zhāo bìměng hǔ，xībìcháng shé;móyáshǔn xuě，shārén rúmá。jǐn chéng suīyún lè，bùrúzǎo huán jiā。shǔdào zhīnán，nán yúshàng qīng tiān，cèshēn xīwàng cháng zījiē!)
